پاسخ به بوته آفتابگردان تنظیم کننده های رشد :

خلاصه:

ورس یکی ازعوامل محدودکننده تولید و عملکرد دانه در آفتابگردان . معمولا با افزایش ارتفاع بوته در ترکیب با سیستم ریشه نسبتا محدود ایجاد می گردد. زمینه مطالعه انجام شد

تا به بررسی اثر کاربرد برگ مانند از پاکلوبوپترازول در0.0125،0.025 و 0.05، 0.05+ کیلوگرم در هکتار، کلرید مکوات در 0.025، 0.0375، 0.0375 و 0.05، 0.05+ کیلوگرم در هکتار و کلرید کلرومکوات در 1.5، 3، 4.5، 4.5+کیلوگرم درهکتار بر روی رشد گیاه آفتابگردان و توسعه یافته است. تنظیم کننده های رشد گیاهی(PGRs ) برگ مانند 33- روز پس از کاشت اسپری بود، زمانی که گیاهان به طور متوسط 55 سانتی متر قد بلند بودند. کاربرد اسپلیت ثانوی از (PGRs )دو هفته پس ازاول ساخته شده است. درمان کلرید مکوات از 0.025 و 0.0375، 0.0375+ کیلوگرم در هکتار و همچنین پاکلوبوترازول در 0.0125 کیلوگرم درهکتار کاهش ارتفاع بوته در بلوغ. کاهش معنی دار (11.7%، 9.5% و 11.4%) در مقایسه با گیاهان درمان نشده بود، اگرچه از اهمیت عملی محدود، به علت اثر کوتاه ناکافی باشد.کاهشدر ارتفاعبوته توسط نرم افزار PGRs به کوتاه شدن طول میان گره رخ داده است. تفاوت در عرض ساقه مشاهده شد. افزایش در تعداد کل بذرها در نوک یا سر کوچک توسط کلرید کلرومکوات در تمام امتیازات به دست آمده بود، کلرید مکوات در0.0375، 0.0375+ کیلوگرم در هکتار و پاکلوبوترازول در 0.0125 کیلوگرم در هکتار. با این حال، این افزایش با افزایش در عملکرد بذر همراه نشده بود. پاکلوبوترازول در0.025 و 0.05، 0.05+ کیلوگرم در هکتار کاهش عملکرد بذر توسط 29% و 26% تاگیاهان درمقایسه با درمان نشده بود.

مقدمه :

آفتابگردان گیاه یکساله است که می تواند خشکی را بهتر از بسیاری از محصولات دیگر به دلیل راندمان بالا در استخراج خاک مرطوب تحمل کند ( Fageris 1992). بنابراین، آن دارای پتانسیل برای تبدیل شدن به محصول جایگزین برای غلات تک کشتی در زمستان در مناطق مدیترانه ای بارانی از اروپا است. علاوه براین، ارقام آفتابگردان nonoilseed تحت آبیاری تولید بالا و بازده بسیار سودآور می تواند رشد کند.

یکی از معایب عمده ای از آفتابگردان، به خصوص از یک آبیاری شده، در مقایسه با سایر محصولات زراعی ارتفاع بوته دررابطه با سیستم ریشه نسبتا محدود افزایش یافته است( Weiss 2000).بنابراین، هنگامی که آن را در مناطقی که بادها و طوفان قوی هستند معمول است در طول دوره پرشدن دانه رشد کرده، گیاهان تحت ورس یا ریشه کن کردن هستند زیراخاک مرطوب کمی پشتیبان می شود. قابل توجه است تنوع در میان ارقام مربوط به توانایی مقاومت در برابر صدمات باد که به آن مربوط است به ارتفاع بوته و توسعه ریشه، پارامترهایی مورد انتخاب است که باید در هنگام انتخاب ارقام برتری وجود دارد و رشد باید در مکان بادی باشد. علاوه بر این، کاهش ارتفاع بوته تسهیل برداشت مکانیکی.

تنظیم کننده های رشد گیاهی( PGRs) در زمینه محصولات زراعی بسیاری استفاده شده است را کنترل کند و رشد رویش و خطر ورس را کاهش دهد. در جو PGRs ورس کاهش می یابد بوسیله کوتاهی پایه ساقه وقتی که اعمال اولیه (Jung 1964, Kust 1985) و یا با کاهش طول میانگره بالایی که در مراحل رشد در اواخر کاربردی ( Sanvicente et al., 1999). در ذرت، رشد گیاهی PGRs عقب افتاده است، اما افزایش درصد ماده خشک (Khalil and Rahman 1995). در پنبه، استفاده برگ مانند از طرز کار فرهنگی کلرید مکوات برای مدیریت رشد گیاهی بیش از حد در مناطق معتدل پذیرفته شده است(Kerby 1985, Constable 1995, Edmisten 1995).چنین اطلاعاتی برای آفتابگردان محدود شده است.

تعدادی PGRsکه در حال حاضر برای محدود کردن رشد در دسترس است. معمول ترین و بهترین و درک گروه از PGRs شامل آن هایی که از بیوسنتز جیبرلین جلوگیری می کنند. گیاهان با مهار کننده بیوسنتز جیبرلین تحت درمان قرار دارند میانگره کوتاه تر و سبزتر برگهای ضخیم ترنسبت به گروه شاهد درمان نشده دارند. علاوه براین، تعدادی ازمزایای دیگر، مانند افزایش فتوسنتز خالص و مقاومت در برابر خشکسالی، به دست آمده اند(Arteca 1995). هدف از این مطالعه بررسی اثر کاربرد برگ مانند از سه PGRs بر رشد و توسعه گیاه آفتابگردان تحت شرایط مزرعه است.